Երկու սև ամպ
Վաղուց թողած բարձր ու կանաչԳահը իրենց հանգըստության,Երկու սև ամպ, հողմի առաջԳընում էին հալածական։ Հողմը սակայն չար հոսանքովԲաժնել, ջոկել չէր կարենում,Ինչքան նըրանց լայն երկնքովԴես ու դեն էր քըշում, տանում։ Ու անդադար գընում էին՝ Քըշված հողմի կատաղությամբ,Իրար կըպած ու միասին,Երկու սև […]